asya kalpaklarından esintiler taşıyor...
Amerika'ya gelirken elimdeki şapka stoğunun bir kısmını da yanımda getirdim. Bir kısmı hediyelik... Bir kısmı da siparişlik... Geçen hafta burada Türk Günü vardı. Keçe şapkalarımdan birkaçını çekiliş için hediye ettim. Çekilişin popülaritesinin arttığını söylediler :) Oğlum ile satışa koymak istediğim şapkalarımın fotoğraflarını çektik.
İlki eskilerden birine de benziyor... Gri keçe geniş kenarlı... Yanlız bunda toka farkı var :)
Yeni bir sayfa diyerek, kızıma biraz da zorla açtırmıştım bu sayfayı... "hiç boş durmam, hep üretirim ve bu ürettiklerimi paylaşırım" diyordum ama eşimin geri dönülmez bir sürece girdiği Haziran ayından, benim kendime geldiğim Kasım'ın ortasına kadar durdum. Sadece otomatik olarak rutin yapmam gerekenleri yaptım. Babaanne olma müjdesi ve çocuklarımla çıktığımız Avusturalya yolculuğu kendime gelmemi sagladı.
Son 1 aydır, Amerika'dayım. Oğlum ve gelinimin yanındayım. Buraya da hepbirlikte geldik... Küçük oğlum Suha'yı askere göndermeden önce ailecek bir araya toplandık. Herkes evine - yerine dönünce kolları sıvadım. Babaanne olarak çocuk odası hazırlıklarına yardım ederek işe giriştim. Nihayet üretim yeniden başladı.
Mira'cım ile kız çocukları için çok fikir üretmiştim. Artık ikinci torunum şerefine erkek çocuklar için de üretiyorum... Eveet bu gelecek torun erkek :)
Read more
Son 1 aydır, Amerika'dayım. Oğlum ve gelinimin yanındayım. Buraya da hepbirlikte geldik... Küçük oğlum Suha'yı askere göndermeden önce ailecek bir araya toplandık. Herkes evine - yerine dönünce kolları sıvadım. Babaanne olarak çocuk odası hazırlıklarına yardım ederek işe giriştim. Nihayet üretim yeniden başladı.
Mira'cım ile kız çocukları için çok fikir üretmiştim. Artık ikinci torunum şerefine erkek çocuklar için de üretiyorum... Eveet bu gelecek torun erkek :)
Son zamanlarda eşimin sağlık problemleri nedeni ile bloga yazacak vakit bulamadım. Ama boşta durmadım. Pek yakında yeni üretimleri paylaşacağım.
Bu arada blogda görülen kırmızı şapka kızımın şehirdışından bir arkadaşı ve çiçekli şapkam ise çok sevgili bir komşum tarafından sahiplenildi.
Şimdilerde bebekler için keçe şapkalar üzerinde calışıyorum. Mira'cığım gibi bir torunum olunca çok geç bile kaldım... Mira'cığım süsü püsü çok seviyor. Kendisine yeni bir şeyler yapılınca sevincinden kuşlar gibi cıvıldıyor.. İşte benim hayat pınarım...
Read more
Bu arada blogda görülen kırmızı şapka kızımın şehirdışından bir arkadaşı ve çiçekli şapkam ise çok sevgili bir komşum tarafından sahiplenildi.
Şimdilerde bebekler için keçe şapkalar üzerinde calışıyorum. Mira'cığım gibi bir torunum olunca çok geç bile kaldım... Mira'cığım süsü püsü çok seviyor. Kendisine yeni bir şeyler yapılınca sevincinden kuşlar gibi cıvıldıyor.. İşte benim hayat pınarım...
Benim renkli kişiliğimin tersine kızımın en sevdiği renkler siyah ve beyazdır. Benim gönlümden ona kırmızılar, pembeler giydirmek geçse de o başka renklere yüz vermez. Benden ne zamandır siyah bir şapka istiyor ama gri yaptım. Azıcık değişiklik olsun diye :)
Gri keçe şapka, yandan çarklı...
1948 doğumluyum. Oğlak burcuyum. Ziraat Mühendisiyim. 3 çocuk annesiyim. 1 torun anneannesiyim.
Rahmetli anneannem "kız dediğin öyle elim elim üstünde boş durmaz" derdi. Ben de hiç boş duramadım. Genç kızlığımdan itibaren sürekli yeni bir şeyler ürettim. Çocuklarımı büyütürken de hep ördüm. Onlara hep farklı bir şeyler giydirmek zevkimdi. Artık torunumu süslüyorum.
Her yıl eski köye yeni bir adet getiriyorum ve yakınlarıma değişik bir tarzda hediyeler üretiyorum. Hepsi çok beğeniyor. Birileri de üzerlerindekileri beğendiği zaman FAZO design'dan diyorlar :) FAZO Design adı da buradan geliyor.
Bebeklere, çocuklara, her yaştan çılgın büyüklere... çeşit çeşit el örgüsü pançolar, battaniyeler, kabanlar, şallar, hırkalar, şapkalar, boyunluklar yapıyorum. Rahmetli anneannemin ruhu şad olsun. Hiç ama hiç boş duramıyorum.
Bu yıl keçe yapımı ile ilgilenmeye başladım. Uzun süren uğraşlarımdan sonra olayı çözdüm. Üstüne bir baktım, bu şapkalardan özel siparişler alıyorum. Şık hanımlara, şımşık keçe şapkalar yapmaya başladım. Ürettiklerimin sadece beğenilmek ile kalmayıp, bir de satılabiliyor olması beni çok mutlu etti.
Ben torunum Mira'nın doğumundan sonra blog nedir öğrendim. Blog dünyası ile tanıştım. Kızımın torunum için tuttuğu günceyi (http://www.miracik.com/) keyifle takip etmeye başladım.
Kendim için ürettiklerimi unutmamak, bir arşiv oluşturmak ve ürünlerimden almak isteyen yeni kişiler ile tanışmak için benim de bir blog sayfam olsun istedim. Kızım ısrarlarıma dayanamadı. Bu sayfayı oluşturdu. Üstüne bir de bana blog nasıl yazılır öğretmeye çalışıyor.
Kayıtlar
